Arkadaşlarım uzun
Ben kısa
Anneme küstüm.
Arkadaşlarım beyaz
Ben esmer
Yine anneme küstüm.
Arkadaşlarımın dişleri
Sıralı inci
Benimki telli
Anneme bir daha küstüm.
Bugün sıra annemdeydi, okula geldi.
Kek yapmadı
Yüzümüzü de boyamadı.
Annem hiç utanmadı
Boyu bir elliydi
Benim için yazdığı şarkıyı
Bütün sınıfın önünde söyledi.
“Benim adım Bulut
La lalalala
Kâh güneş önümde
Kâh güneş arkamda
Gezerim keyfimce gönlümce
Rüzgâr beni kovalar
Ben rüzgârdan kaçarım
Canım isterse kar
Lapa lapa yağar
Benim adım Bulut
Hadi bunu unutabilirsen
Unut.”
Annemi çok alkışladılar
Öğretmenim de
Hatta Duru, anneme sarıldı,
“Bulut ne kadar şanslı
Bebekken kendi şarkısıyla mı uyudu?”
Ece anneme tokasını hediye ederken
“Sesiniz ne kadar güzel,
Annem de çok güzel kurabiye yapıyor
Ama hiç şarkı yapamıyor,” dedi.
Yolda annemin elini sıkı sıkı tuttum
Sonra bütün küstüklerimi unuttum.