top of page
Ara

GECEN GÜNDÜZÜM OLSA

Yazarın fotoğrafı: Zarife AçıkelZarife Açıkel

Güncelleme tarihi: 30 Nis 2024



Çocuklar, anneanne, babaanne ve dedeniz var mı? Cevabınız evet ise bilin ki çok şanslısınız. Çünkü onlar torunlarını çok seven aile bilgeleridir. Ben yalnızca anneannemi görebildim. O zamanlar “nene” denirdi. Nenemi, anlattığı bir masalla, pamuk elleriyle ve yumuşacık sesiyle hep huzurla hatırlarım. Çok az zaman geçirebildim onunla ama ne büyük bir zenginlik olduğunu şimdi daha iyi anlıyorum. Büyükanne ve büyükbabalar çocuklara anne-babaları dışında birer sığınak olurken geçmişle gelecek arasında “zaman köprüsü” görevini de üstlenirler.


“Gecen Gündüzüm Olsa” kitabında dokuz yaşındaki Max’ın dedesiyle arasındaki sevgi hikȃyesini okuyacaksınız. Küçük bir şehirde yaşayan kahramanımızın büyükbabası da aynı şehirde bir huzurevinde kalmaktadır. Max’ın deyimiyle hasret tüm hücrelerini kapladığında bir karar verir. Sabah erkenden kalkıp huzurevinin yoluna düşer. O mekânda günlerin hep aynı geçtiğini ve sıkıcı olduğunu büyükbabasından duymuştur. Bir yıl öncesine göre büyükbabasının hafızasında yavaş yavaş boşluklar oluşmaya başlamıştır. Huzurevi, yaşlıları bilmedikleri bir şifreyle içerden kilitleyerek, kapatmaktadır. İnsan kapısını açıp kapatma yetkisine sahip olmadığı bir yerde yaşıyorsa bir çeşit hapishanede bulunuyor diyebilir miyiz? Durun durun, biliyorum sizin okulunuzun kapısı da kilitleniyor. Ancak sizler çocuksunuz ve güvenliğiniz için bu gerekli bir durum.

             

Max, huzurevine gide gele güvenlik görevlisine fark ettirmeden şifreyi ezberliyor ve o gün bulduğu ilk fırsatta dedesinin elini tutup özgürlüğe çıkarıyor. Ancak kapıyı açık gören (önceden dans öğretmeni olan) Matmazel Meyer de Max’ın peşinden gidince şahane bir güne yelken açıyorlar. Otobüse atlayıp Çiçek Vadisi durağında iniyorlar. Doğanın içinde bol kahkahalı, danslı, mutlu saatler geçirirken sonrasında olanları kitaptan okumanızı istiyorum. 


“Korkuyorum,” dedi Max.

“Bir gün gelip de sana, “Beni hatırlıyor musun? ” dediğimde hatırlamamandan korkuyorum.”

“…Korkma Max. Korkmana gerek yok evlat.”

“Ay’ı her zaman göremezsin ama hep orada olduğunu bilirsin. Öyle değil mi?”


Bu cümleler kitaptan birkaç alıntı. Ben eserin çizimlerini de çok beğendim. Eğlenceli ama aynı zamanda hüzünlü. Bu kitabı çok severek okuyacağınızı düşünüyorum.


Yazan Andreas Steinhöfel, Resimleyen Nele Palmtag, Türkçeleştiren Olcay Mağden Ünal, Tudem Yayınları, 6.Baskı Haziran 2022, Ciltsiz, 72 Sayfa, İp Dikişli, 9+Yaş.        


67 görüntüleme2 yorum

Son Yazılar

Hepsini Gör

IŞIK'IN YOLU

2 comentários


NALAN YILMAZ
NALAN YILMAZ
01 de dez. de 2024

Yaşlanmak ve huzur evleri konusunda farkındalık yaratan, sevgi dolu bu kitabı tanıttığı için sevgili Zarife Açıkel'e teşekkür ederim. 👨‍👩‍👧‍👧😍

Curtir

Sevin Sezgin
Sevin Sezgin
08 de abr. de 2024

Farkındalık yaratan bir çocuk kitabı. Güzel tanıtımı için Zarife Hanımı kutluyorum.

Curtir
İletişim
  • Instagram
  • Facebook

Gönderdiğiniz için teşekkür ederiz!

YAYIMCI: YAKIN KİTABEVİ İMTİYAZ SAHİBİ: LEVENT SALICI © 2021 KIPIRTI ÇOCUK DERGİSİ HER HAKKI SAKLIDIR. KAYNAK BELİRTİLMEK KOŞULUYLA YAZILARDAN ALINTI YAPILABİLİR. DERGİDE YAYIMLANAN TÜM ESERLERİN SORUMLULUĞU YAZARLARINA AİTTİR.

​SSS.-SİTE İÇİNDE ARADIĞIM METNİ NASIL BULABİLİRİM?

CONTROL+F TUŞLARINI AYNI ANDA TIKLAYIN. EKRANA GELEN BOŞ KUTUCUĞA ANAHTAR KELİMELERİ YAZIN. ÖRN. YAZAR İSMİ, BÖLÜM ADI, BAŞLIK VB. SONRA ENTER TUŞUNA BASIN. İLGİLİ KELİMELERİN OLDUĞU METİNLER RENKLENDİRİLMİŞ OLARAK EKRANINIZA GELECEKTİR.

bottom of page